Arteterapia to unikalna forma terapii zawierająca w sobie elementy sztuki, psychoterapii oraz
procesu twórczego. Umożliwia bezpieczne wyrażenie siebie, obserwację swoich potrzeb oraz
ograniczeń, a także nazwanie ich. W arteterapii wykorzystuje się różnorodne formy ekspresji,
takie jak taniec, muzyka, teatr czy proste prace plastyczne.
Początkowo elementy sztuk plastycznych były używane w psychiatrii i psychoterapii głównie
do celów diagnostycznych. Z czasem znalazły zastosowanie w psychologii
i pedagogice, co pozwoliło na rozwój arteterapii jako odrębnej formy pracy
z człowiekiem. Arteterapia umożliwia arteterapeucie korzystanie z wielu narzędzi ukrytych
pod pojęciem sztuki. Specyfika pracy arteterapeutycznej polega na skoncentrowaniu się na
procesie twórczym, a nie na estetycznym produkcie końcowym. Arteterapia ma na celu
przywrócenie zdolności organizmu do samoregulacji układu nerwowego. Wspomaga
odbudowę podstawowych funkcji psychicznych, zarówno świadomych, jak i podświadomych,
w tym procesów emocjonalnych i poczucia sensu życia. Ta forma terapii umożliwia
wyrażenie treści zepchniętych do podświadomości, wspierając całościowe zdrowie
psychiczne.
Działania arteterapeutyczne mają szerokie pole oddziaływań, wpływając na różne poziomy
rozwoju: manualny, wyobrażeniowy, sensomotoryczny, emocjonalny i podświadomy. Terapia
przez sztukę jest stosowana w pracy z osobami przewlekle chorymi, z
niepełnosprawnościami, po urazach fizycznych i psychicznych, a także z osobami w procesie
resocjalizacji, zagrożonymi wykluczeniem społecznym lub znajdującymi się w trudnej
sytuacji życiowej.
Poprzez działania na wielu poziomach jednocześnie, arteterapia poprawia kondycję
psychiczną, fizyczną i społeczną, będąc odpowiednią formą terapii dla dzieci, młodzieży i
dorosłych.